Η Σχιζοφρένεια είναι Κληρονομική;
Οι συγγενείς ατόμων με σχιζοφρένεια έχουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου σε σχέση με άλλους ανθρώπους. Ο κίνδυνος είναι προοδευτικά μεγαλύτερος για τους συγγενείς που προσομοιάζουν γενετικά με το άτομο που πάσχει από σχιζοφρένεια. Ο γενετιστήςIrvingGottesman, χρησιμοποιώντας στοιχεία από 40 Ευρωπαϊκές μελέτες που έγιναν μεταξύ του 1920 και του 1987, συνέταξε συγκριτικούς

πίνακες για το μέσο όρο επικινδυνότητας εκδήλωσης σχιζοφρένειας καθ’ όλη τη διάρκεια ζωής σε άτομα με διαφορετικό  βαθμό συγγένειας με κάποιον που πάσχει από σχιζοφρένεια. Τα ευρήματά του που εμφανίζονται στον Πίνακα 1, φανερώνουν ότι όσο μεγαλύτερη ομοιότητα υπάρχει στη γενετική σύσταση τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κίνδυνος (Gottesman1991).

Μελέτες σε άτομα που υιοθετήθηκαν κατά τη βρεφική τους ηλικία, υπέδειξαν ότι η αυξημένη επικινδυνότητα για εκδήλωση της νόσου σε συγγενείς ατόμων διαγνωσμένων με σχιζοφρένεια σχετίζεται περισσότερο με την κληρονομικότητα παρά με το περιβάλλον. Τα παιδιά ατόμων με σχιζοφρένεια έχουν εξίσου αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της ασθένειας είτε ανατράφηκαν από τους βιολογικούς γονείς τους, είτε από τους θετούς. Παρομοίως, το οικογενειακό ιστορικό των ατόμων με σχιζοφρένεια  που ανατράφηκαν από θετούς γονείς αποκαλύπτει αυξημένο επιπολασμό της νόσου ανάμεσα στους βιολογικούς τους συγγενείς, αλλά όχι και ανάμεσα στους συγγενείς που προέκυψαν από την υιοθεσία (Heston1966,Ketyκαι συν. 1968,Ketyκαι συν.1975,Tienari&Wynne1994).

Πηγή: Προσαρμοσμένο με τη άδεια του συγγραφέα. ΑπότοGottesman, I.I., Schizophrenia Genesis: The origins of Madness, New York: W.H. Freeman, p.96, 1991 Irving I.Gottesman.
_______________________